Kończyna górna

Kończyna górna (łac. membrum superioris) - tworzy obręcz kończyny górnej (cingulum membri superioris) oraz część wolna kończyny górnej (pars libera membri superioris).

Część wolną możemy podzielić na odcinek bliższy utworzony przez kość ramienną, odcinek środkowy czyli kości przedramienia oraz odcinek dalszy – kości ręki. Obręcz kończyny górnej, przylegając do klatki piersiowej, wykazuje ruchomość we wszystkich kierunkach. Natomiast w stawie łokciowym jedynie zginanie i prostowanie oraz ruchy nawracania i odwracania ręki. Ręka jest ruchoma w stosunku do przedramienia w stawie promieniowo-nadgarstkowym, posiada również właściwości chwytne.

W skład szkieletu każdej kończyny górnej wchodzą kości:

1. obręczy barkowej:

• dwa obojczyki – łączą szkielet kończyny górnej (poprzez łopatkę) z szkieletem osiowym (za pośrednictwem mostka); • dwie łopatki – stanowią miejsce przyczepu dla mięśni kończyny górnej oraz grzbietu; przylegają do grzbietowej części klatki piersiowej;

2. kończyny górnej wolnej:

• kość ramienna • dwie kości przedramienia: łokciowa (położona po stronie piątego palca) i promieniowa (położone po stronie kciuka).

Kości przedramienia leżą równolegle względem siebie, gdy dłoń skierowana jest do przodu. Natomiast, gdy dłoń skierowana jest ku tyłowi kości te krzyżują się.

Kości ręki:

• nadgarstka (8 kości ułożonych w dwóch szeregach),

• śródręcza (5 kości0,

• paliczki (dwa paliczki w kciuku, trzy w każdym z pozostałych palców).

Kończynę górną z obręczą barkową łączy staw ramienny zwany też stawem barkowym.

Ramię z przedramieniem łączy staw łokciowy, przedramię z nadgarstkiem staw promieniowo-nadgarstkowy, a kości palców stawy palców.

Główną funkcją kończyn górnych są czynności chwytne, manipulacyjne i manualne.

Zasadniczą rolę w ich wykonywaniu odgrywa przeciwstawne ułożenie kciuka w stosunku do pozostałych palców.

Obręcz barkowa stanowi podporę dla kończyn górnych.

pl.wikipedia.org

#jogablog #anatomia